Kostar ekkert að afskrifa skuldir ?

Ég hlustaði á Tryggva Herbertsson útlista tillögur sínar í Kastljósi í gær. Það sem hann segir er að með því að breyta afskriftahugmyndum bankanna og afskrifa bara allt um 20%, þá séu bankarnir í raun ekki að borga neitt út því þeir hafi fyrir ákveðið að afskrifa allt að 50%, ef ég skildi hann rétt. Þetta kann vel að vera rétt, en þarna í er ein hugsanavilla. Ef við ákveðum að afskrifa 20% af öllum skuldum þá erum við í stórum stíl að færa fólki sem ekki þarf aðstoð peninga. 

Ef við ætlum að halda því fram að þetta kosti ekkert því við höfum hvort eð er ætlað að afskrifa, gætum við eins sagt að ef við veljum úr þá sem við afskrifum hjá, þá spörum við enn meira, og getum þá væntanlega hjálpað þeim meira sem þurfa þess með. Það er ekki hægt að halda því fram að afskriftir kosti ekki neitt, þegar inni í þeim afskriftum eru skuldir sem skuldararnir ráða vel við  að borga. Þetta er skemmtileg tilraun hjá Tryggva og kom honum í Kastljósið, en stenst ekki skoðun.

Húsráð Tryggva Þórs þykja vond

Athugasemdir

[EE elle (IP-tala skráð) 17.3.2009 kl. 23:20]

Allavega á fólkið ekki að bera ábyrgð á gengisfallinu og meðfylgjandi verðbólgu.  Og gengistryggðum og vísitölutryggðum lánum sem flugu upp úr þakinu.  Það var ekki verk fóksins að passa upp´á gengið og verðbólguna, heldur yfirvalda.  Líka fannst mér það sem Tryggvi Þór sagði þarna, eins eða svipað og Marinó G. Njálsson er búinn að vera að segja í sínu bloggi.

[Haraldur Haraldsson, 17.3.2009 kl. 23:32]

Fyrsta lagi. Þetta er ekki hugmynd til þess að lagfæra til hlýtar stöðu þeirra sem eru í hvað verstu málunum. Þetta er einfaldlega mannréttindamál fyrir alla íslendinga sem hafa verðtryggð íbúðarlán. Vegna aðgerða brjálaðra manna gátu eigendur einkareknu bankanna tvöfaldað kröfu á lántakendur með því að veikja krónuna. Þetta gerðu þeir í langan tíma. Þessar hugmyndir um % lækkun er upphaf að endanum. Síðan verður að afnema verðtryggingu, ef ekki þá verður að setja verðtryggingu á laun. Annað hvort. Síðan skulum við hætta hugsa um hvort Pétur eða Páll á lítinn eða mikinn pening. Mér finnst óréttlát að refsa þeim sem hafa verið séðir í sinum fjárfestingum og eiga peninga og einungis framkvæma aðgerðir fyrir þá sem eiga minna. Íslenska þjóðin eins og hún leggur sig krefst réttlætis.

Síðan er þetta ekki kostnaður. Kostnaður er þegar einhver þarf að borga, td. breytilegur og fastakostaður. Í þessu tilviki er engin að borga. Tala má um tekuskerðingu hagsmunaraðila eins og bankanna og annarra, en ekki Kostnað.

[EE elle (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 00:16]

Akkúrat Haraldur.  MANNRÉTTINDAMÁL.  Og snýst ekki um hvort fólk á lítinn eða mikinn pening.  Það snýst um glöp og/eða svindl banka og fjármálastofnana.  Og glöp yfirvalda.  Við tókum ekki svona lán.  Forsendurnar fyrir lánunum og samningunum brustu við fall gengisins og meðfylfjandi verðbólgu.   En líka bílalán, fullt af fólki er með gengistryggð eða vísitölutryggð bílalán.

[Sigurður Haukur Gíslason, 18.3.2009 kl. 00:45]

Ég hef verið hlyntur þeirri aðgerð að miða vísitölu lána við tíma fyrir hrun. Þeir sem aðhyllast þess 20% leið benda á að það sé það sama. Eftir Kastljósið í gær fór ég að hugsa um þessa leið betur og finnst hún ekki fráleitari en hver önnur. Með þessari leið þá verða allir settir undir sama hatt.

Tökum dæmi ef þetta er EKKI gert.

Nonni sem keypti einbýlishús við Elliðavatn (allt á lánum) og Land Cruiser á bílalánum getur ekki staðið við skuldbindingar sínar. Hann fær fyrirgreiðslu (á kostnað ríkisins) svo hann geti áfram búið í húsinu sínu og verið áfram á bílnum (því enginn er kaupandinn).

Siggi hefur verið varkár og býr í sinni þriggjaherbergja íbúð og á gamla skuldlausann bíl. Reyndar hefur lánið hans hækkað um tvær milljónir á einu ári og afborganir hækkað líka en hann stendur í skilum.

Af hverju á ríkið að hjálpa Nonna en ekki Sigga?

Og hverjir eiga að fá hjálp og hverjir ekki og hver á að meta?

Og ef þetta er arfavitlaust, hvaða tillögur hafa VG, hvort sem er núna í ríkisstjórn eða á stefnuskrá sinni?

[Björn I (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 07:50]

Sigurður Haukur : Með þessari 20% hugmynd er verið að borga mikið meira til Nonna svo hann geti haldið áfram að lifa við lúxusinn sem hann hafði greinilega engin efni á.  Ég sé enga ástæðu til þess.

Ef það á að hjálpa Sigga svona mikið, þá fer ég fram á eftirfarandi : 

1) Siggi verður gerður ófjárráða

2) Ríkið tekur eignirnar af Sigga og flytur hann í minna húsnæði sem hann getur greitt af.

Að gefa fíflum fé sem fór óvarlega og refsa þeim sem fóru varlega er einfaldlega út í hött.  fyrir utan að hann Tryggi talar nú um að einungis þeir sem tóku lán hjá bönkunum eigi að fá niðurfelligu.  Ég mundi t.d. ekki fá neitt, ég mundi bara fá að borga.

Það hefur enginn lánveitandi bankanna samþykkt 50% afskriftir enn og ef í ljós kemur að ríkið ætlar að nota þær afskriftir sem það heimtar til að borga niður einbýlishús og Lexusa fyrir fífl, þá að sjálfsögðu bakka þessir erlendu lánveitendur og heimta minni afskriftir og meiri afborganir sér til handa.

Tryggvi er því að tala út um rassinn á sér og er á augljósum atkvæðaveiðum.

Verst er þó þrælslundin í fólki.  Að menn skulu vera sammála því að borga niður skuldir Ólafs Ólafssonar, Bjögganna, Baugs o.fl. bara til að eiga séns á að fá nokkra mola af háborðinu er einfaldlega sjálfsniðurlæging.

Við skulum líka átta okkur á einu.  Þegar skattar koma til með að hækka hér til að borga niður þetta kjaftæði sem skuldurum finnst nú allt í einu voðalega skynsamlegt, þá fer hópur fóls að fara úr landi.  Þá er ekki lengur um að ræða gjaldþrota og ofurskuldsetta sem mér skulst að Noregur slefi yfir, heldur fer héðan skynsamt fólk sem getur haft stjórn á sínu lífi og kann að hemja sig í fjármálum.

Ég mun t.d. ekki láta bjóða mér að borga niður þínar skuldir vegna kosningavíxils frá Sjöllum og framsókn.

[Björn I (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 07:56]

EE : Ef þú tókst ekki svona lán, undir hvað skrifaðir þú þá á sínum tíma?

Ert þú einn af þeim sem skuldsettir þig upp í topp og gerðir aldrei ráð fyrir því að neitt gæti komið fyrir?  Mundir þú aldrei verða veikur, eða einhver fjölskyldumeðlimur þinn? Mundi gengið haldast stöðugt um aldur og ævi eins og í ævintýrunum?

Að skrifa undir skilmála þýðir að þú ætlir þér að standa við þinn hluta samningsins.  Að tala um að forsendur hafi breyst er bara rugl, auðvitað breytist umhverfið í kringum okkur, þannig hefur það alltaf verið.  Menn verða að gera ráð fyrir áföllum í lífinu þegar menn taka sínar fjárhagslegu ákvarðanir.  Annars á fólk ekki að vera fjárráða yfir höfuð.

[Sigurður Þorsteinsson, 18.3.2009 kl. 07:57]

Hugmyndin hjá Tryggva og Framsókn snýst um það að skera skuldir niður um 20% hjá öllum, þar sem slíkt væri auðvelt í framkvæmd. Flóknari framkvæmd væri mjög dýr og væri íllframkvæmanleg. Í því fellst engin hugsunarvilla, heldur sjónarmið. Margir sem keyptu sér bíla á körfulánun, standa í þeirri stöðu að þeir geta misst allt.

Það þarf nýjar lausnir, í því ástandi sem nú er. Fáar aðrar tillögur að lausnum hafa komið fram.

[Sigurður Haukur Gíslason, 18.3.2009 kl. 08:11]

OK Björn I. Fínt svar við fyrstu spurningunni en mig vantar svar við þessum:

Hverjir eiga að fá hjálp og hverjir ekki og hver á að meta?

Og ef þetta er arfavitlaust, hvaða tillögur hafa VG, hvort sem er núna í ríkisstjórn eða á stefnuskrá sinni?

[Sigurður Sigurðsson, 18.3.2009 kl. 08:45]

Mér finnst fólk ekki mega skjóta þessar tillögur útaf borðinu endalaust með skírskotun í það að þá geti sukk og svínarí haldið áfram, sem ég hef hina mestu óbeit á.

Málið er að aðgerða er þörf strax.  Og skv. mínum skilningi er ekki verið að tala um að afskifa einhverjar snekkjuskuldir og slíkt.  Einfaldlega að fella niður húsnæðislán, verðtryggð og gengistryggð, um 20%.  Það hlýtur að vera aðgerð á grundvelli jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar og öðruvísi er ekki hægt að fara í hlutina.  það er ekki hægt að fara að pikka einhverja sem eru verst settir og hygla þeim umfram aðra.  Hvers konar spilling haldið þið að fylgi slíkum ákvarðanatökum.

Nei, mér líst vel á hugmyndir Tryggva, Marinós G. og fleiri og tel að þær séu vel þess virði að hagspekingar landsins setjist yfir þær og skoði til hlítar. 

[EE elle (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 09:39]

Björn, nei fólk skrifaði ekki undir lán á þessum forsendum.  Það er það sem ég meinti með að við skrifuðum ekki undir svona lán.  Gengið kolféll og verðbólguvísitalan flaug óeðlilega og óvanalega upp.  Og fólkið á ekki að gjalda fyrir það.  Það var verk yfirvalda að passa upp á að gengið og verðbólgan héldust nokkurn veginn eðlileg.  Það gerðu yfirvöld ekki og bankarnir fóru með peninga eins og hvert annað rusl.  Og nei ég skuldsetti mig örugglega ekkert óvanalega.  Ég eyddi litlu og bý bara í venjulegu húsnæði og minna en meðalfólk, ek venjulegum fólksbíl.  Og þú gast ekki lesið neyna ofureyðslu út út ´commenti´mínu að ofan.

[Sigurður M Grétarsson, 18.3.2009 kl. 09:40]

Sigurður Þorsteinsson. Það er rangt hjá þér að flóknari aðgerðirnar séu dýrari. Það er nefnilega einmitt helstí ókistur þessarar 20% leiðar hvað hún er dýr en gerir samt lítið fyrir þá verst settu. Þessi aðgerð hjálpar bara þeim, sem gætu ráðið við að greiðoa 80% af sínum skuldum. Vegna þess hvað hún er dýr þá verður ekkert svigrúm eftir til að gera neitt annað og því  sitja þeir, sem ráða við minna en 80% af sínum skuldum í súpunni. Greiðsuaðlögunarfyrirkomulagið, sem nú er verið að setja í lög getur líka hjálpað þeim en kostar samt aðeins brot af því, sem þessi aðgerð kostar og sú leið er hluti þess, sem afskriftir af lánasafninu eru ætlaðar í öfugt við þann afslátt, sem framsóknarmenn ætal fóli, sem getur staðið í skilum.

Þessi leið framsóknarmanna er álíka gáfuleg og að bregðast við 10% atvinnuleysi með því að greiða öllum verkfærum mönnum atvinnuleysisbætur óháð því hvort þeir eru atvinnulausir eða ekki. Slíkt væri dýr leið og 90% af þeim útgjöldum færu í annað en stuðning við atvinnulausa.

Sigurður Haukur. Hvað varðar afskriftur af skuldum þá tel ég að það séu fyrst og fremst tveir hópar sem við egium að skoða það hjá.

Annars vegar þeim, sem eru hvort eð er ekki borgunarmenn fyrir sínum skuldum samkvæmt þeim reglum, sem verið er að setja varðandi greiðsluaölögun.

Hins vegar þeim, sem keyptu sína fyrstu íbúð eða stækkuðu verulega við sig á íbúðaverðbóluárunum 2005 til 2008. Í upphafi tel ég reyndar að við eigum að aðlaga greiðslubyrði lána hjá þeim við greiðslugetu þangað til kreppan er liðin og aftur komin alvöru húsnæðismarkaður og þar með raunhæfar tölur varðandi húsnæðisverð. Þegar það liggur fyrir skoðum vioð hversu mikið neysluvísitala til verðtryggingar hefur hækkað umfram hækkun húsnæðisverðs frá því þeir keyptu sína íbúð. Síðan skiptum við mismuninum þar á milli með einhverjum hætti milli húsæðiseigandans, lánveitanda og husgsanlega ríkisins eða sérstaks kreppubjargráðasjóðs eftir því, sem við teljum þá vera sanngjarnt og að allir aðilar geti ráðið við.

Hvað varðar það hversu miklar byrðar við setjum á ríkissjóð af þessu er ákvörðun, sem ég tel að verði að bíða þess tíma þegar við vitum hversu mikill skellur ríkisins verður vegna Icesave reikninganna. Áður en það er ljóst höfum við litla tilfinningu fyrir því hversu mikið við getum lagt á ríkissjóð.

[EE elle (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 09:40]

Sigurður, mér fannst dæmin þín góð.

[EE elle (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 09:42]

Ég meinti Sigurð H. G.  Comment Sigurðar M. G. var ekki komið þegar ég skrifaði síðasta commentið.

[EE elle (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 09:51]

Og Björn, það er ekki bara rugl eins og þú segir að tala um að forsendur breytist.  Fullt af fólki hefur gert það og þ.m.t. talsmaður neytenda.  Bankar og fjármálafyrirtæki voru ofurtryggð gegn fólkinu og núna á fólkið að borga fyrir afglöp og/eða glæpi bankanna og afglöp yfirvalda.  Heldur flyt ég úr landi.  Hins vegar viriðist mér að þú einn vitir alla hluti og finnist óttalegt rugl það sem við hin segjum.

[Hrannar Björn Arnarsson, 18.3.2009 kl. 10:12]

Sælir

Ég reikna með að þið hafið lesið Fréttablaðið í morgun og áttið ykkur þá vonandi betur á umfangi tillögunnar. Hvern teljið þið hafa nægilega breið bök til að borga umræddan 800 milljarða reikning ?

Staðreyndin er sú að húsnæðisskuldir sem þið virðist telja aðal áhyggjuefnið, eru minnihluti þessarar aðgerðar, megnið af skuldaniðurfellingunni verður hjá fyrirtækjum landsins.

Þar sem kostnaður vegna þessa mun lenda á skattgreiðendum, almenningi þessa lands, er óhætt að fullyrða að þessi aðgerði, yrði hún að veruleika, yrði einhver viðamesta eignatilfærsla frá almenningi til fyrirtækja, sem hér hefði farið fram.

Nægar eru nú byrgðarnar á heimilum landsins þó slíkri 8-10 milljóna skattakröfu yrði ekki bætt á hverja 4 manna fjölskyldu í landinu.

Kveðja góð,

[Sigurður Þorsteinsson, 18.3.2009 kl. 11:34]

Hrannar það er verið að tala um að nýta þær afskriftir sem reiknað er með að bankakerfið þurfi að bera. Það ætti ekki að þýða skattahækkanir. Mér finnst að það megi gjarnan skoða þessa hugmynd, kossti hennar og galla.

Nafni, flókin framkvæmd er alltaf dýr. Mér skilst að vandinn sé mjög víða, bæði hjá fyrirtækjum og heimilum. Heilarkostnaður við það að gera ekkert getur orðið mun meiri en að fara þessa leið. Fyrir þá sem eru verr staddir þarf að skoða viðbótaraðgerðir. Það kom fram hjá tillöguflytjenum.

[Sigurður M Grétarsson, 18.3.2009 kl. 12:22]

Sigurður Þorsteinsson. Það er eins og þú og sumir aðrir getið ekki komið því inn í hausinn á ykkur að þessar afskriftir eru til að mæta öðrum hlutum og eru því ekki á lausu fyrir neitt annað. Afskriftir á skuldum einstaklinga, sem eru borgunarmenn fyrir sínum skuldum munu lenda á okkur Íslendingum. Við munum aldrei komast upp með að setja þann kostnað á erlendu kröfuhafana. Það skiptur engu máli hversu oft framsóknarmenn reyna að ljúga því að okkur að við getum það þetta er samt sem áður lygi. Það munu því vera skattgreiðendur, greiðsluþegar lífeyrissjóða og innisstæðueigendur í bönkum, sem bera þenna kostnað.

Það er rétt að mikið af kröfum mun tapast vegna einstaklinga og fyrirtækja, sem ekki geta staðið undir sínum skuldum en skuldaniðurfelling til einstaklinga og fyrirtækja, sem geta staðið undir sínum skuldum er hrein viðbót við það.

EE elle. Það er rétt hjá þér að ýmsir hafa talað um að hugsanlega geti einhverjir lántakar borið fyrir sig forsendubrest varðandi skuldir sínar. Það eru þá væntanlega fyrst og fremst þeir, sem keyptu sína fyrstu íbúð eða stækkuðu verulega við sig á íbúðaverðbóluárunum 2005 til 2008. Aðrir eru í þeirri stöðu að verðmæti húsnæðis þeirra hefur vaxið meira en nemur hækkun neysluvísitölu til verðtryggingar frá því þeir keyptu sína íbúð og einnig hefur almenn launaþróun verið umfram það. Þeir geta því varla borið fyrir sig einhverjum forsendubresti. Því hef ég sagt það að við skulum endilega skoða mál þeirra, sem keyptu sína fyrstu íbúð eða stækkuðu verulega við sig á þessum verðbóluárum einmitt út frá þeirri forsendu. Það ættum við helst að gera áður en gengið er frá verðmati á skuldabréfasafni bankanna enda væri hægt að koma því yfir á erlendu kröfuhafana vegna þess að það eru þá lagalegar mótbárur við greiðslum, sem voru í lögum þegar til skuldanna var stofnað og væri þar með ekki hægt að innheimta. Reyndar er hugsanlega megnið af þeim upphæðum hvort eð er innan þess, sem talið er að ekki sé hægt að innheimta vegna þess hvernig almennt er komið fyrir fólki, sem keypti á þessum árum.

[Stefán Örn Valdimarsson (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 12:31]

Fréttablaðið birtir tölur og þá þarf ekki að ræða málið meir. Það hefur klárlega gefið sér réttar forsendur og sett málin í samhengi. Ekki dettur okkur í hug að véfengja það eða hvað, Hrannar? Tillögur framsóknarmanna urðu ekki til í einhverju tómarúmi. Þær eru afurð vinnu margra m.a. hóp hagfræðinga bæði erlendra og innlendra. Hvernig sumir .d. ríkisstjórnin reyna að slá þessar tillögur útaf borðinu með afar ódýrum hætti er óábyrgt. 

Þetta þarf að skoða betur og fordómalaust. Innlegg fréttablaðsins og skoðanir Steingríms J. vega ekki mjög þungt í þessu samhengi. Orð t.d. Tryggva einn virtasta hagfræðings landsins hljóta t.d. að vega mun þyngra.

[Héðinn Björnsson, 18.3.2009 kl. 13:54]

Enn sem komið er er Framsókn sá flokkur sem hefur komið fram með bestu hugmyndina að því hvernig við komum í veg fyrir hrun efnahagskerfisins á Íslandi. VG kemur vonandi með betri hugmyndir á sínum landsfundi um helgina enda með færasta kreppuhagfræðing landsins á sínum snærum en það er veikt að gagnrýna án þess að vera með betri hugmynd að svara með.

[EG (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 15:49]

Heimilin í landinu áttu ekki þátt í hruninu- heimilin í landinu eru undirstaða samfélagsins. Auðvitað þarf að leiðrétt þetta misræmi. Lesið tillögu Lilju Móses. - allavega greindarleg hugmynd.

Af hverju eru innistæður peningarmkaðssjóðseigenda tryggðar af ríkinu en ekki eign fólksins í landinu sem setti aurinn sinn í fasteign?  Er fulltrúi VG í alvörunni á því að ekkert eigi að gera í þágu heimilanna - bara að tryggja auðmagnið í landinu ( einsog alltaf).

[Gísli Gunnlaugsson (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 17:06]

Ég fatta ekki af hverju menn þurfa að deila um þetta.  Ef þetta kostar ekkert þá hlýtur þetta að vera betri aðgerð en hin að senda einhvern hluta fólks í gjaldþrot.  Af hverju má ekki bara reikna þetta út og fella niður skuldir alla vega að því marki að fjármagnseigendur standi jafn keikir eftir?  Hitt er svo líka að það er löngu tímabært að Íslendingar fari að skilja það að vísitölubinding lána er algert rugl.  Til dæmis er visitölugrunnurinn sem nú er að hækkavísitöluna miðaður við kaup okkar á erlendum vörum fyrir 2-3 árum síðan sem nú rjúka upp í verði og er því alls ekki neysland sem er í dag.  Ef þetta ætti að vera rétt reiknað þá ætti að leggja saman alla okkar neyslu í dag og bera hana saman við fortíðna og þá kæmi miklu lægri vísitala út.  Svo væri líka spurning um að skipta um vísitölu - t.d. miða við launavísitölu eða vísitölu fasteignaverðs - nú eða bara loftþrýsing hverju sinni.

[Gísli Gunnlaugsson (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 17:10]

Svo er hitt að það er alltaf verið að rugla þessu saman við það að hjálpa fátækum - en ÞESSI hugmynd gengur ekkert út á það.  Þetta er bara blákalt reiknisdæmi.  Jóhanna og Steingrímur eiga síðan að koma með sitt eigið útspil hvernig alþýðustjórnin okkar ætlar að styðja við bakið á fátækum heimilum í landinu - algerlega án þess að klína sér út í þess hugmynd.

[Ólafur Þór Gunnarsson, 18.3.2009 kl. 17:58]

Ég þakka skemmtilegar umræður.

Ég er ekki hagfræðingur, en ég get lagt saman 2+2, og fengið út 4. Ef ég fæ lánaðan hundrað kall, en borga svo bara 80 kr. þá er ljóst að einhver tapar 20 kr. Ef ríkið yfirtekur banka, og gengst í ábyrgðir fyrir þá, þá er alveg ljóst að hvernig sem skuldir innheimtast þá ber ríkið, þ.e. við, ábyrgð á restinni. Þessum ábyrgðum verður með einum eða öðrum hætti náð til baka annað hvort í skertri þjónustu ríkisins eða með hærri sköttum. Umræðan er að sumu leiti á villigötum.

Á sama hátt og engum dettur í hug að gefa manni sem ekki er veikur meðal, þó hann hafi borgað skatta eins og næsti maður, og þó hann gæti notað það síðar ef hann yrði veikur, þá dettur mér ekki í hug að rétta fyrirtækjum og einstaklingum sem ekki þurfa á niðurfellingu lána að halda peninga. Velferðarkerfið og samhjálpin sem við tölum oft um byggir nefnilega á þessu, þ.e. að vera til staðar fyrir þá sem þurfa, þegar þeir þurfa. Við hin borgum skattana okkar og vonum að við þurfum sem minnsta aðstoð frá velferðarkerfinu.

Jafnvel þó ríkið (sem á bankana) hafi yfirtekið lánasöfn með einhverjum afföllum, þá liggur augljóslega fyrir að innheimtist meira en sem nemur afföllunum þá stendur ríkið (þ.e. við) þeim betur og getur þá hjálpað fleirum, eða hækkað álögur minna. 

 Hvað varðar hugmyndir VG í þessu efni þá hef ég og fleiri VG sagt frá upphafi að við eigum að hjálpa þeim fyrst sem þurfa það mest. Almennu aðgerðirnar eiga að felast í því m.a. að efla vaxtabótakerfið sem hefur þegar verið gert. Þá er einnig ljóst að með lækkandi vöxtum, lækkandi verðbólgu og á endanum niðurfellingu verðtryggingar hjálpum við bæði heimilum og fyrirtækjum með almennum hætti. Sú greiðsluaðlögun, aðgangur að séreignasparnaði og frysting lána sem þegar hefur verið farið í hjálpar í svipinn meðan verið er að vinna endanlegar tillögur um hvernig sértækri hjálp verður komið til fólks. Það þarf ekki að vera sérlega flókið eða erfitt að finna og meta hverjir eiga að ganga fyrir, þessar upplýsingar liggja fyrir eins og raunar hefur komið fram hjá seðlabankanum.

[Baldur Fjölnisson, 18.3.2009 kl. 20:20]

Heildarskuldir í hagkerfinu nema núna trúlega um 20 þúsund milljörðum og það er því algjörlega fallít, velta og eftirspurn í því eru skiljanlega í frjálsu falli og þar með vinnumarkaðurinn. En eftir sitja skuldafjallgarðarnir og hvernig á að standa í skilum og bjarga þar að auki sér og sínum að öðru leyti þegar vinnan er horfin? Trúlega er amk. helmingur þjóðarinnar þegar gjaldþrota og einhverjir pólitískir snákaolíusölumenn geta ekkert breytt því með smáskammtalækningum. Ef þú skuldar milljón þá ertu engu bættari þó hið opinbera lækki skuldina niður í 986 þúsund (20 þús. milljarðar/300 milljarðar)og geri gjaldþrota útlánabatterí sín enn meira fallít í leiðinni. Skárra væri að hreinlega senda hverjum einasta landsmanni eina milljón (320 þús. * 1 millj. = 320 milljarðar) og grátbiðja þá um að eyða peningunum í vörur og þjónustu til að reyna að halda uppi hrynjandi atvinnu. Jafnframt yrðu stjórnmálamenn sem eru færir um tjáningu (ef þeir finnast þá) að ræða þessar aðgerðir og fylgja þeim eftir og hreinlega skipa viðskiptaaðilum að mæta peningaprentuninni helst með verðlækkunum. Gengi þetta vel mætti senda aðra 300 milljarða eftir td. sex mánuði. Sprungnum eigna- og skuldabólum fylgir mjög mikil verðhjöðnunarhneigð eins og gefur að skilja og þarf að spila miskunnarlaust á það í þessu sambandi og eyða þannig verðbólguáhrifum seðlaprentunarinnar. Heimurinn er að drukkna í offramleiðslugetu og hér heima blasir hlægileg ofmönnun við á öllum sviðum og gerviháskólar eru enn risavaxnar atvinnuleysisgeymslur og dæla út stjórnmálafræðingum í massavís sem síðan munu naga blýanta með kollegum sínum í gjaldþrota ríkisapparati. Það liggur því í rauninni nokkuð beint við að stytta vinnuvikuna í 3.5 dag, skylda blýantanagarana í þegnskylduvinnu í dag á viku við að rækta kartöflur á Miklatúni og annað í þeim dúr og prenta peninga og senda þá út á þriggja mánaða fresti. Það gæti verið 250 þús. á haus í þetta skiptið eða 500 þús. í hitt eða milljón, þetta þarf að vera undir stjórn fólks sem er með meðvitund og fært um tjáningu og er ekki þar sem það er vegna þess að pólitískir flokkar telji eðlilegt að vera með einhver förgunarúrræði fyrir útgengið drasl á þeirra vegum hér og þar í nefndum og stjórnum, það var reynar núna einmitt verið að dömpa í ruslagáminn sem á að heita bankaráð seðlabankans. Góðar stundir.

[SG (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 22:40]

Hugmyndin um afskrift getur annars vegar þýtt að Ríkið tekur reikninginn sem auðvitað þýðir að sömu krónur borgast af þeim sem fá niðurfellinguna; skattborgurum, og hins vegar í gegnum millifærslu eigna úr gamla bankanum (þrotabúið) og yfir í þann nýja RíkisRekna banka.  Ríkisrekni bankinn er að taka við starfsemi sem er allt öðrum forsendum háð en þegar upphafleg lánveiting átti sér stað.  Á nýji bankinn að borga 20m fyrir verðtryggt húsnæðislán sem upphaflega var 15m og veðandlagið (húseignin) er virði kannski 12m ?  Hvernig er hægt að réttlæta það ?  Kröfuhafar gömlu bankanna eiga ekki tilkall til slíks söluverðs eigna...

Eina leiðin til að þessir bankar geti vitað hvað þeir eiga og skulda er að það fari fram uppboð á ÖLLUM eignum gömlu bankanna og þannig sé Ríkið, ef það er kaupandi að einhverjum eignum (sumsé t.d. húsnæðislánum og bílalánum etc) að taka skuldirnar yfir á þeim forsendum sem gilda í dag þar sem atvinnuástand, verðlag, haftabúskapur, fjármagnskostnaður og tiltrú á allt Íslenskt er gjörbreytt frá því sem var.

Ef bankarnir ekki vita hvað þeir eiga/skulda geta þeir ekki lánað peninga og þangað til þeir vita þessar stærðir eru hugrenningar um x% niðurfærslu ótímabærar.  Auðvitað væri ákjósanlegt ef einhverjir fengju syndaaflausn en fordæmis skapandi aðgerðir handa afmörkuðum hóp eru til þess fallnar að valda mikilli óánægju og kergju, svo ekki sé minnst kerfislægrar mismunar eins og svo oft vill verða þegar hjálpa á einvörðungu þeim er mesta hjálp þurfa.

Ef bara á að afskrifa skuldir á þá skuldmestu og tekjulægstu er þá ekki verið að hlunnfara þá tekjumeiri sem taka hlutfallslega meiri þátt í rekstri Ríkissins með sínum tekjusköttum og öllu því tengdu ?  Ef hjálpa á þeim sem bágt eiga vegna ófara sl. mánaða, hvernig er þá hægt að hjálpa ekkert þeim sem hærri tekjur hafa en ganga í gegnum sömu ófarir ?

Myntbreyta ÖLLUM erlendum lánum íslenskra heimila og fyrirtækja í Íslensk krónulán.  Bakreikningur erlendra lána einsog um verðtryggt ISK lán hafi verið að ræða er réttlætanleg og sniðug lausn sem ég held að allir ættu að geta unað við og kerfið yrði hraustara fyrir vikið.   Byrjum þar....því ekki?  Það hjálpar heimilum, fyrirtækjum og bönkum og þarmeð öllu kerfinu.

[nonni (IP-tala skráð) 19.3.2009 kl. 16:29]

Ætli Tryggvi sé byrjaður aftur að reykja.

[hreggvidur (IP-tala skráð) 19.3.2009 kl. 18:23]

Það á að leiðrétta skuldir fólks með því að færa vísitölu og gengi til 1 janúnar 2008. Þannig næst sátt í samfélaginu og röng viðmiðun ónýtts gengis og galinar vísitölu leiðrétt.  Það þarf aðeins að útfæra þett rétt.

Dæmi  vitleysuna:

Sonur minn keypti íbúð í úthverfi Rvk fyrir kr. 27,5 millj. nýfluttur heim eftir nám. Greiddar voru kr. 3 millj. eftirstöðvar ca. 25 milljónir, körfulán skv. ráðleggingu þjónustufulltra lánveitanda. Skuld nú ca. 51 milljón. Hve á mismuninn sem myndaðist við gengisfallið ? Bankinn ætlar að rukka kr. 51 milljón en lánaði kr.25 milljónir ? Þessi útlán eru tekin á 1/2 virði inn í bankan. Hvernig ætla bankanir að réttlæta þessa eignamyndun sem verður við að innheimta þetta að fullu ? Þetta gengur ekki upp. 

Ég keypti bíl á 5,3 milljónir greiddi sjálfur 3 milljónir,  tók lán kr. 2,4 með lánt kostn. Nú er lánið kr. 4,3 og greitt hefur verið í tvö ár af því, ætti að vera ca 1,6. Er réttlátt að skuldareigandinn taki til sín kr. 2,7 milljónir í gengismuni vegna þessarar skuldar sem örsakast af framferði lánastofnanna sem eiga sök á hruninu ? Finnst fólki eðlilegra að lánastofnanir eignist þetta fé og leiðrétting gangi ekki  til fólksins í landinu heldur lánveitandans og bankans og þar með Ríkisins ? þetta er óbein skattlagning skulda.

Fólk er að öfundanst útí að einhverjir kunni að hagnast á þessari leiðréttingu yrði hún gerð, mér finnst að óheiðalegt ef fólki finnst það sjálfsagt að flytja eignir fólks til lánastofnanna eins og ekkert sé sjálfsagðara, sé svo þá er eitthvað mikið að í þessu samfélagi. 

Hvað með náttúruhamfarir ? Ekki er talið nema sjálfsagt og samgjarnt að leiðrétta og kosta af skattfé slík tjón. Í mörgum tilvikum eru eignir eftir viðgerð betri en þær voru fyrir hamfarirnar, er einhver munur á þessu.

Ef ekki verður leiðrétt verður hrun á öllu eignaverði tjón mikið stærra og óviðráðanlegra en með því að fara leið Tryggva eða með því að bakka með kröfur á almenning og leiðrétta til ákveðins tíma, dags t.d. 1/1 2008. Almenna leiðréttingu þarf strax og þá meina ég strax. Það er ekki tími til að leita einstakra tilvika og  mismuna fólki með einhverjum kommissörum er færu með sértækar aðgerðir á þessu sviði.

Bankar og lánasjóðir eiga ekki að komast upp með svona framferði, að er verið að stela af fólki og þessi aðgerð engu betri en stórþjófanna sem hirtu allt fé okkar til sín. Verið er að hirða eignir fólks með arfavittlausu viðmiði, neysluvísitölu og rangt skráðu gengi og færa eignir með þessu viðmiiði inní bankanna þannig Hrunadansinn geti haldið áfram um sinn.

[Sigurður M Grétarsson, 20.3.2009 kl. 09:41]

Það varð hér bankahrun og við Íslendingar töpuðum stórum hluta af okkar eignum. Það er því miður ekki hægt að "bakka" aftur til tímans fyrir hrun og láta eins og ekkert hrun hafi átt sér stað.

Annars er hér ágætist grein í Herðubreið um þessa hugmynd. http://www.herdubreid.is/?p=370

Það er fleyg þau orð í þessari grein, sem hljóma svona: "Ef eitthvað hljómar of vel til að vera satt, þá er það líklega ekki satt." Þetta eru orð, sem svo sannarlega eiga við um þá fullyrðingu framsóknarmanna að þessi aðgerð kosti ekki neitt.